Pomnik Wdzięczności i Miłości stojący na Bielskim Syjonie niedaleko budynku plebani parafii ewangelicko-augsburskiej to klasycystyczny nagrobek, zmarłego w 1818 roku w Bielsku, pastora Georga Nowaka. Nowak kierował bielską parafią ewangelicką przez trzydzieści siedem lat. Pochowano go na cmentarzu przy kościele św. Trójcy zamkniętym w 1896 roku. W 1916 roku parafia Św. Trójcy zwróciła się do parafii ewangelickiej o objęcie opieką znajdującego się w ruinie nagrobka. Ówczesny proboszcz parafii ewangelickiej ksiądz Ryszard Wagner – badacz historii Bielska, postanowił przenieść go na plac koło kościoła.
Pomnik Wdzięczności i Miłości. Źródło: Das Buch der Bielitz-Bialaer Chronika, Wagner Richard, Historische Gesellschaft für Posen, Posen 1938.
Od tego okresu najprawdopodobniej zaczęła funkcjonować nazwa pomnika. Na wierzchołku pomnika znajdował się kwietnik, który w 2001 roku podczas renowacji zastąpiono, odtworzoną na podstawie starych rycin i zdjęć, urną w postaci lampionu – symbolu wiecznego ognia z przypowieści o pannach mądrych i głupich. Pomnik był kilkakrotnie dewastowany w aktach wandalizmu.
fot. Pomnik w 2022 r.
fot. Bielski Syjon. Pomnik przed budynkiem „nowej” szkoły ewangelickiej.
Pomnik Wdzięczności i Miłości – Bielsko-Biała, pl. Marcina Lutra