W 1787 roku w Białej doszło do przymusowego połączenia szkół katolickiej i ewangelickiej. Zajęcia w tzw. Szkole Mieszanej odbywały się w budynku szkoły ewangelickiej przy obecnej ulicy Staszica. Uczniowie obu wyznań uczyli się tych samych przedmiotów, różnice programowe dotyczyły tylko religii. W okresie działania szkoły dochodziło do wielu konfliktów pomiędzy katolikami i ewangelikami. W 1812 roku w związku z wyrokiem nakazującym katolikom opuszczenie budynku szkolnego, doszło do likwidacji Szkoły Mieszanej. Parafia katolicka nie dysponowała żadną nieruchomością nadającą się na szkołę, dlatego uczniów zaprosił do swojego budynku mieszkalnego przy ówczesnej ulicy Nad Niwką, a obecnie ks. S. Stojałowskiego 33 kupiec i katolicki burmistrz Białej – Józef Pratobevera.
Uroczyste otwarcie szkoły katolickiej dla dziewcząt i chłopców w domu Pratobeverego odbyło się 5 listopada 1812 roku. Szkoła miała statut trywialnej, nauka odbywała się w klasach I-III i klasie elementarnej. Uczono w niej czytania, pisania, rachunków i religii. W pierwszym roku nauki do szkoły zapisano 315 uczniów, jednak z uwagi na wysokie opłaty frekwencja była znacznie niższa. 26 stycznia 1818 roku dzięki staraniom grona nauczycielskiego szkołę przemianowano na katolicką Szkołę Główną. Była to szkoła ludowa wyższego typu, powstała ze szkoły trywialnej przez dodanie IV klasy, w której uczono historii Austrii, geometrii, biologii, geografii, kaligrafii, mechaniki i sztuki budowlanej. Szkoła w budynku przy ulicy Nad Niwką funkcjonowała do 1874 roku, kiedy przeniosła się do nowego budynku przy obecnej ulicy Piłsudskiego 47.
Stara szkoła katolicka w Białej – Bielsko-Biała, ul. ks. St. Stojałowskiego 33