Wzniesiony w 1890 roku w Białej budynek Bielsko Bialskiej Straży Pożarnej (Bielitz Bialaer Freiwillige Feuerwehr). Jego projekt wykonał Karl Korn, a budowę zlecono Emanuelowi Rostowi juniorowi. Koszty inwestycji w wysokości 30 880 florenów zostały pokryte ze środków miejskich. Remiza została wzniesiona przy tzw. Targu Świńskim w Białej, na działce miejskiej, na której wcześniej znajdował się browar miejski.
Na parterze remizy po obu stronach przejazdowej sieni znajdowały się cztery boksy garażowe. Na piętrze mieściły się: sypialnia strażacka z sześcioma łóżkami, pokój z aparatami alarmowymi oraz mieszkanie dozorcy. Z tyłu budynku rozmieszczono stajnię na trzy pary koni. Wyposażenie remizy stanowiły: dwie sikawki konne, sikawka na czterech kołach, wóz rekwizytowy, małe drabiny na kołach i zwijadła do węży. W 1894 roku władze miast Bielska i Białej zakupiły dla bialskiej straży nową sikawkę parową. Ponadto budynek posiadał studnię zasilaną przez specjalny kanał łączący remizę z pobliską rzeką Białą. Pod względem narodowościowym załoga strażaków była mieszana, jednak jej większość stanowili Niemcy. Remiza posiadała oświetlenie gazowe, które w 1895 roku zamieniono na elektryczne, podłączając budynek do miejskiej sieci elektrycznej.
Remiza w Białej w 1904 r. Źródło: Gedenkschrift der Bielitz-Bialaer Freiwilligen Feuerwehr anläszlich deren 40jährigen Bestandes 1904, Wydawca: Verlag des Vereines, Bielitz 1904.
Z uwagi na przestronność garaży, w 1909 roku dwa boksy przeznaczono na garażowanie ambulansów Bielsko Bialskiego Towarzystwa Ratunkowego, tym samym tworząc pierwsze pogotowie ratunkowe w Białej. Sześć lat później pomieszczenia na pierwszym piętrze zaadaptowano na Niemiecką Komunalną Szkołę Handlową, która w 1927 roku na polecenie polskiego komisarza miasta Biała – Mieczysława de Ines został usunięta z budynku. Na potrzeby działalności oświatowej, jesienią 1928 roku do budynku nadbudowano drugie piętro.
W 1933 roku po zerwaniu przez władze Białej umowy z Bielskiem o współfinansowaniu Bielsko Bialskiej Ochotniczej Straży Pożarnej, miasto przystąpiło do tworzenia własnej straży. Z uwagi na fakt, iż cały sprzęt zwrócono do Bielska, w listopadzie 1933 roku władze Białej zakupiły samochód osobowo-pożarniczy – Polski Fiat 122. Jednocześnie boksy zajmowane przez Bielsko Bialskie Towarzystwo Ratunkowe zajęło powołane do życia Pogotowie Ratunkowe PCK w Białej. W budynku funkcjonowała też państwowa szkoła handlowa, a od 1937 roku publiczna szkoła powszechna żeńska.
fot. Budynek pierwszej remizy strażackiej w Białej w 2022 r.
Po zajęciu Białej przez Niemców we wrześniu 1939 roku, budynek przekazano reaktywowanej Bielsko Bialskiej Ochotniczej Straży Pożarnej, która zajmowała go do 1945 roku. W lutym tego roku po wyzwoleniu miasta, remiza została ogołocona ze sprzętu przez wojska radzieckie. W tym samym roku wznowiła działalność OSP w Białej Krakowskiej, która przez kilka lat kompletowała sprzęt pożarniczy. W 1952 roku budynek opuściły średnia szkoła żeńska oraz pogotowie ratunkowe.
Po oddaniu do użytku w 2009 roku nowej remizy strażackiej przy ulicy Leszczyńskiej, w budynku na placu Ratuszowym utworzono biura Urzędu Miejskiego w Bielsku-Białej.
fot. Płaskorzeźby z symbolami straży pożarnej na budynku remizy.
Remiza straży pożarnej w Białej – Bielsko-Biała, pl. Ratuszowy 9