Bielsk, czyli też raczej Bielsko (Bielitz), miasto powiatowe, na wschodnim stoku Beskidu Szląskiego i na lewym brzegu rzeki Białej, która z pod Klimczaku wypływając, tworzy granicę między Szląskiem a Galicyą, rozsiadło się tuż na przeciw Białej, przemysłowego i handlowego miasta Galicyi. Bielsk połączony jest torem kolei żelaznej z Żywcem i Dziedzicami, zkąd rozchodzą się tory wiedeński, krakowski i wrocławski, nadto trakty pocztowe łączą Bielsk z Cieszynem i Skoczowem. Miasto położone jest na terenie pagórkowatym i dzieli się na dwie części, to jest: stare i nowe miasto. rozdzielone parowem zbliżonym wielce do wązkiego rowu. Bielsk jest obszerny i dobrze zbudowany, liczy zaś według spisu z roku 1880 mieszkańców 13,060, z których dwie trzecie są wyznawcami protestantyzmu – resztę zaś stanowią katolicy i żydzi. Bielsk jest ważnym punktem pod względem przemysłu wełnianego a głównie sukiennego, oraz handlu wełną surową jak i uprawioną. Prócz licznych fabryk sukienniczych, są tu fabryki maszyn, drutu, gwoździ, gręplownie i fabryka śrutu myśliwskiego. Nadto znajdą się tu następne instytucye: rada szkolna okręgowa, wyższe gimnazyum, wyższa szkoła realna, seminaryum nauczycieli ewangielickich, wyższa państwowa szkoła przemysłowa ze szkołą dla werkmajstrów, szkoła miejska-ewangielicka dla chłopców o 8 klasach a dla dziewcząt o 7 klasach. Dalej szkoła miejska katolicka dla dziewcząt, szkoła izraelicka 5 klasowa, dekanat katolicki, superintendentura na Morawię i Szląsk, sąd okręgowy, bank handlowy i przemysłowy, filie banku narodowego, oraz trzynaście różnych stowarzyszeń. Prócz kościoła parafialnego katolickiego, znajduje się tu nadto drugi kościół Ś-tej Trójcy. Starostwo Bielskie na Szląsku obejmuje powiaty: Bielski, Skoczowski i Strumieński i liczy do 40.000 mieszkańców w części znacznej Niemców.
Fragment „Szląsk austryacki słowem i ołówkiem na podstawie najnowszych źródeł przedstawiony” – Opracowanie naukowe, Wydawnictwo Przeglądu Tygodniowego, Warszawa 1888