W maju 1869 roku w całej Austrii zaczęła obowiązywać nowa ustawa o szkolnictwie ludowym, która całkowicie zreformowała dotychczas obowiązujące przepisy. Miała ona charakter organizacyjny i głównie regulowała zasady tworzenia szkół ludowych oraz ich cele. Nowe przepisy wprowadziły ośmioletni obowiązek szkolny, który oparty został o pięcioletnią szkołę ludową i jej nadbudowę w postaci trzyletniej szkoły wydziałowej. Ustawa zlikwidowała dotychczas funkcjonujące szkoły główne i realne, pozostawiając prawo do tworzenia szkół prywatnych, o co głównie zabiegali ewangelicy. W związku z zachodzącymi zmianami, gmina ewangelicka w Białej podjęła decyzję o wybudowaniu dużego, nowoczesnego gmachu szkolnego. Budynek został wzniesiony w 1870 roku według projektu Emanuela Rosta seniora przy ul Komorowickiej, tuż obok kościoła. Mimo wielkich aspiracji szybko okazało się, że parafia sama nie udźwignie kosztów utrzymania szkoły, dlatego przekształcono ją w szkołę publiczną. Zmiana ta, umożliwiła przerzucenie znacznych kosztów na państwo. Od 1872 roku do szkoły uczęszczały również dzieci katolickie i żydowskie. W latach osiemdziesiątych XIX wieku szkoła funkcjonowała jako sześcioklasowa ewangelicka Szkoła Ludowa Mieszana z trzyklasową Szkołą Wydziałową Żeńską o charakterze niemieckim.
Bialscy ewangelicy w nowej szkole
