Legenda głosi, że wszechmocny stwórca gór, zgromadził pod wzgórzem Trzy Lipki, naturalne bogactwo w postaci szlachetnych kruszców, w szczególności srebra i złota.
Legenda ta, stała się przyczyną powołania w XVIII wieku Bielskiego Towarzystwa Górniczego, którego celem było odnalezienie i eksploatacja ukrytych bogactw. W styczniu 1789 roku towarzystwo otrzymało koncesję na budowę pierwszej w Bielsku kopalni minerałów z lokalizacją w Starym Bielsku. Na podstawie umowy zawartej pomiędzy Bielskim Towarzystwem Górniczym a przedstawicielami administracji cesarskiej i księcia Sułkowskiego, grunt pod budowę kopalni, znajdujący się w okolicy obecnej ulicy Stoczniowej, przekazano towarzystwu. Umowa gwarantowała ponadto, prawo do korzystania z dróg, budowy urządzeń górniczych, zakładania składów drewna kopalnianego i hałdowanie urobku skalnego. Powstała kopalnia otrzymała imię Św. Stanisława, a główne wyrobisko Św. Mikołaja. Prace poszukiwawcze trwały 4 lata, jednak nie natrafiono na żadne ślady występowania rud metali szlachetnych. W 1793 roku zaprzestano poszukiwań i rozwiązano Towarzystwo Górnicze. Jeszcze w okresie międzywojennym w Starym Bielsku, można było odnaleźć ślady eksploatacji kopalni. Według ustnych przekazów starobielskich mieszkańców, główny szyb kopalni znajdował się najprawdopodobniej na terenie dzisiejszej stacji redukcji gazu ziemnego. Fragmenty urządzeń należące do kopalni, można było odnaleźć na obszarze pomiędzy obecnymi ulicami Zwady i Stoczniowej. Aktualnie na terenach kopalni znajduje się zabudowa jednorodzinna.
Kopania rud metali kolorowych – ul. Zwady, ul. Mglista, ul. Mechaników, ul. Stoczniowa