W drugiej połowie XIX wieku w miejscu obecnego placu Ratuszowego w Bielsku-Białej, znajdowało się targowisko zwane Schweinsplan – Targ Świński, na którym handlowano zwierzętami gospodarskimi, głównie świniami.
W 1869 roku przy placu wzniesiono pierwszy budynek – fabrykę sukna Franza Vogta. Dwadzieścia jeden lat później nieopodal fabryki wybudowano pierwszą w Białej remizę strażacką Bielsko Bialskiej Ochotniczej Straży Pożarnej, a plac nazwano Feuerwehrplatz – plac Straży Ogniowej.
W 1897 roku w zachodniej części placu oddano do użytku nowy gmach, w którym mieściły się m. in. ratusz miejski miasta Biała oraz siedziba Komunalnej Kasy Oszczędności. W tym samym okresie obok budynku ratusza powstał park miejski, stanowiący naturalne przedłużenie placu. W kolejnych latach przy placu wznoszono nowe budowle. W 1903 roku pomiędzy remizą strażacką a fabryką Vogta wybudowano kamienicę dla Alojzy Gwoździowskiej. Dziesięć lat później po prawej stronie budynku ratusza wniesiono secesyjno–neobarokowy budynek Kinoteatru Miejskiego. Od 1930 roku zaczęto używać nazwy plac Ratuszowy – Rathausplatz.
W listopadzie 1914 roku postanowiono zasklepić koryto potoku Niwka, płynącego w miejscu gdzie obecnie przebiega ulica Stojałowskiego. Prace zabudowy potoku objęły odcinek o długości 126 metrów, od ulicy Ratuszowej w kierunku zachodnim do granicy z Bielskiem i trwały do 1916 r. Zakrycie potoku umożliwiło zlikwidowanie mostu łączącego plac Ratuszowy z ulicą Ratuszową.
Kolejne inwestycje na placu miały miejsce w 1923 roku. Do fabryki Vogta dobudowano żelbetową halę fabryczną z zaokrąglonym narożnikiem i narożną rotundą, która pozbawiała halę wyglądu typowej budowli przemysłowej oraz wybudowano gmach Polskiego Banku Krajowego, który zamknął zabudowę placu. W 1938 roku wybudowano kładkę pieszą zwaną „krzywym mostkiem” łączącą plac z dawnymi Alejami Sułkowskiego.
Podczas okupacji w 1943 roku dokonano zmiany nazwy placu na Beskidenplatz – plac Beskidzki, a po zakończeniu II wojny światowej na plac Bohaterów Stalingradu.
Budowa Osiedla Śródmiejskiego na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku oraz wytyczenie obecnych ulic Dmowskiego i Konfederatów Barskich spowodowały zmianę układu komunikacyjnego na placu i wyłączenie go z ruchu samochodowego. Płyta placu zaczęła pełnić funkcję parkingu. Do nazwy plac Ratuszowy powrócono w 1990 roku.
Plac Ratuszowy w Białej – po prawej stronie budynek Bielsko Bialskiej Ochotniczej Straży Pożarnej, w głębi gmachy ratusza i Polskiego Banku Krajowego.
Plac Ratuszowy w Białej – kamienica Alojzy Gwoździowskiej oraz fabryka Franciszka Vogta wraz z dobudowaną w 1923 roku żelbetową halą fabryczną z narożną rotundą.
Plac Ratuszowy w Białej – w miejscu obecnego parkingu obok ratusza miejskiego, w latach 1913 – 1972 znajdował budynek kinoteatru miejskiego. Zakrycie potoku Niwka płynącego dzisiaj pod ulicą Stojałowskiego, umożliwiło zlikwidowanie mostu łączącego plac Ratuszowy z ulicą Ratuszową, obecnie przejście dla pieszych.